Herman Verbeek in memoriam
17 Mei 1936 - 1 Februari 2013
Op vrijdagavond 1 februari is Herman Verbeek thuis in alle rust overleden. Hij had de euthanasie al weken terug voorbereid met zijn arts en toen hij vroeg om hulp bij sterven, is die in alle respect en waardigheid gegeven.
Herman was 50 jaar priester van het Bisdom Groningen- Leeuwarden. Daarnaast was hij politicus: van 1977 tot 1981 partijvoorzitter van de PPR en tien jaar lid van de Groene Fractie in het Europees parlement. In Groningen richtte hij de basisgroep De Vier Handen op, die dit jaar 38 jaar bestaat. Hij schreef diverse cantates en liedboeken en werkte mee aan vieringen in de Pepergasthuiskerk te Groningen. Herman Verbeek is heel zijn leven blijven publiceren op het gebied van theologie, economie, politiek en poëzie.
Op de dag van de gedachtenisdienst in de Der Aa-kerk te Groningen, op zaterdag 9 februari 2013 om 12.00 uur, zal zijn juist voltooide autobiografie Toen daalde de duif verschijnen.
Toen afgelopen najaar de boodschap kwam dat zijn ziekte ongeneeslijk was, ging Herman naar huis. Een diepe rust kwam die avond over hem. Bij het opstaan de volgende ochtend wist hij wat hem te doen stond: direct beginnen aan zijn biografie in de hoop die te kunnen voltooien. En zo is het gegaan. Alle bewaarde jaaragenda’s zouden hem te hulp komen. “Niet de levenskracht vloeide uit mijn lichaam, maar de geestkracht uit mijn pen”, schreef Herman op de flaptekst.
Kenmerkend in zijn leven waren zijn scherpzinnigheid, welsprekendheid en tegendraadsheid. Zo heeft Herman mensen geïnspireerd en was hij voor de gevestigde orde een levende tegenspraak.
Hij was een baanbrekend pleitbezorger voor een duurzame landbouw, die rekening houdt met de belangen van boeren, dieren en milieu. Hij was kritisch over de kerk als instituut en tegelijk een baken voor mensen die de kerk een ander gezicht wilden geven, de oecumenische basisbeweging. Herman Verbeek: wegwijzer voor velen, pastor voor velen, vriend door dik en dun voor velen.
Herman schreef duizenden liederen. Eerst op muziek van verschillende componisten, bijvoorbeeld Chris Fictoor en Bernard Huijbers maar later ook, daartoe gestimuleerd door Bernard Huijbers, op eigen muziek. De liedboeken Getijden, Liedboek van de aarde en Liedboek van de ziel tekenen Herman tot in ziel. “Van priester van de hemel naar monnik van de aarde,” zoals hij zelf schreef. In veel basisgroepen hebben de zangen van Herman Verbeek een belangrijke plaats in de vieringen gekregen. De openingsgroet en de slotgroet zijn van alle tijden.
De liedboeken vormen een bron voor elke voorbereidingsgroep en kunnen bijdragen aan de liturgie van vieringen. Ze getuigen van decennia spirituele denkkracht en creativiteit en raken ons, die de fundamenten van het leven, verbondenheid met de aarde, opnieuw willen leren verstaan en vieren.
Wie de liedboeken openslaat, ervaart de stilte, de eenvoud, de eerbied en de verbondenheid die er zo in liggen. De liedboeken zijn ook voor persoonlijk gebruik. We zullen de gesprekken met Herman missen. In ons blijven dierbare herinneringen, die wij ons verdere leven in dankbaarheid aan Herman meenemen.
Februari 2013.
Stichting Verbeekfonds